Walcarki to urządzenia wykorzystywane bardzo szeroko w branży obróbki plastycznej. Walcowanie to proces, w którym materiał obrabiany podlega zgnieceniu. Wskazane zgniecenie następuje między walcami, które najczęściej stale się obracają. Praktycznie wszystkie elementy (wyroby) stalowe poddaje się walcowaniu we wstępnym etapie nadawania nowych właściwości fizycznych.

Praktyka wykorzystania walcarek, a także podstawowe cechy ich budowy

Użycie walcarki jest wstępem do ewentualnego kucia, tłoczenia czy wyciskania. Walcarki przydają się w pracy na metalach i wszelkich stopach metalowych, w tym na metalach nieżelaznych. Walcarka bardzo rzadko funkcjonuje samodzielnie. Większość maszyn łączy się w kompleksowe zespoły walcownicze. Taki zespół składa się z silnika, z tzw. klatki walcowniczej i ostatecznie mechanizmu, który przekazuje moc silnika na walec, np. sprzęgło. Najpopularniejsze rodzaje walcarek to duo, trio, kwarto, walcarki o charakterze wielowalcowym, modele uniwersalne.

Ustawienie walcarek i podstawowe zależności produkcyjne

Walce można układać w poziomie, pionie, a także w skosie lub pod innymi płaszczyznami. Im bardziej wyrafinowana technologia, tym wyższy koszt wdrożenia. W celu uzyskania właściwego produktu walcarki ustawia się w szachownice, w moduły równoległe lub liniowe. Czasami potrzeba przejścia materiału przez wiele walców, aby nabrał oczekiwanego kształtu. Warto podkreślić, że walcarki pracują na gorąco i na zimno. Praca na gorąco dotyczy najczęściej grubszych i cięższych materiałów, natomiast praca na zimno ma miejsce, chociażby przy opakowaniach, cienkich blachach, itp.

Wszechstronność zastosowań walcarki stawia ją na wysokim miejscu w branży obróbki plastycznej

Walcarka to ogólnie urządzenie proste, daje duże szanse rozbudowy, nie wymaga bardzo specjalistycznych umiejętności przy obsłudze. Wskazaną maszyną otrzymasz taśmy, pręty, kształtowniki, a nawet koła zębate, tuleje rurowe czy produkty ornamentowe. Wszechstronność zastosowań to zdecydowany plus.